Op bezoek bij Vossloh kregen we de kans om in gesprek te gaan met Eugène Dupont, die na 47 jaar trouwe dienst in de spoorbranche binnenkort met pensioen gaat. Eugène begon zijn carrière in 1978 bij NS en groeide later door als uitvoerder bij VolkerRail. In zijn lange loopbaan heeft hij niet alleen veel projecten begeleid, maar ook menig innovatie meegemaakt.


1. Wat vind je van Vossloh?
“Dynamisch en een grote speler, zowel nationaal als internationaal,” zegt Eugène. Hij kijkt met veel plezier terug op de samenwerking met diverse Vossloh-medewerkers zoals Arjan Boender, Freek Boon en Rogier Schulmeister. “Ik heb veel diensten van de freestrein begeleid. Altijd leuk om samen te werken met zulke gedreven mensen.”


2. Wie is jouw spoorheld?
Bescheiden glimlachend zegt Eugène: “Eigenlijk mezelf, maar dat klinkt misschien wat arrogant.” En terecht, want harde werkers zoals Eugène verdienen die titel zeker. Toch roemt hij ook Raymond van Monfoort, een collega bij VolkerRail: “Zijn enorme kennis over het spoor is indrukwekkend.”


3. Hoe ben je in de spoorbranche terechtgekomen?
“In 1978 solliciteerde ik op een functie als conducteur, maar men vond me geschikter als medewerker wegonderhoud. Tegenwoordig noemen we dat ‘baan’. Zo is het eigenlijk begonnen.”


4. Wat is het meest uitdagende project waaraan je hebt gewerkt?
“Dat was werken op de mobiele werkplaats van VolkerRail,” vertelt Eugène enthousiast. “Een uitschuifbare wagon waar werkzaamheden veilig en efficiënt konden gebeuren. Alles was bij de hand, en ik heb er menig nacht doorgebracht.”


5. Hoe zie je de toekomst van de spoorbranche?
“Ik zie die heel positief in,” zegt Eugène. “Maar ik hoop wel op een goede mentaliteit bij nieuwe spoorwerkers. Hard werken, dat blijft belangrijk. Ook moeten zij zich goed laten opleiden. De academie van VolkerRail is een geweldig voorbeeld om jong talent klaar te stomen voor deze mooie sector.”


6. Wat zijn volgens jou de belangrijkste innovaties in de spoorbranche van de afgelopen jaren?
“Groen en duurzaam, dat is waar het heen gaat,” aldus Eugène. “Meer elektrisch werken, dat juich ik toe. Als je bedenkt dat we vroeger zonder mobiele telefoons werkten… Bij elk sein stond een vaste telefoon. Als je geluk had, deed hij het. En als je een trein wilde laten afremmen, gebruikte je een rode vlag. Dat kun je je nu niet meer voorstellen.”


7. Kun je een inspirerend moment uit je carrière noemen?
“Het zijn er te veel om op te noemen,” zegt Eugène lachend. Toch komt er een bijzonder project naar boven: “Samen met een collega heb ik een speciale tongrol ontwikkeld voor de tongspits, die nu bekendstaat als de ‘Eusrol’. Een mooie nalatenschap.” Eugène laat ook weten dat hij veel kennis heeft over de Austroroll, een product uit Vossloh’s portfolio en dat hij door zijn ervaring door en door kent. “Het blijft bijzonder om met zulke innovatieve producten te werken die écht een verschil maken in de spoorbranche.”


8. Hoe blijf je op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen in de spoorbranche?
“Via LinkedIn en het interne nieuws bij VolkerRail,” vertelt Eugène. “Mijn werkgever deelt altijd nuttige informatie en zorgt dat we op de hoogte blijven.”


9. Welke tips heb je voor mensen die willen beginnen in deze sector?
“Nachtwerk heeft mij altijd veel voordelen gegeven,” zegt Eugène. “Overdag was ik vrij en kon ik tijd met mijn kinderen doorbrengen. Ook raad ik iedereen aan om zich goed op te laten leiden, bijvoorbeeld via de opleidingen van VolkerRail. Technisch inzicht is essentieel.”


10. Welke veranderingen zou je graag zien in de spoorbranche?
“Ik hoop dat er in de toekomst nog meer aandacht komt voor goed opgeleide spoorwerkers,” zegt Eugène. “Met de juiste kennis kun je veel bereiken en wordt het werk niet alleen veiliger, maar ook efficiënter.”


Een leven na het spoor
Op 1 mei zwaait Eugène officieel af. Hij kijkt uit naar een toekomst met zijn vrouw, vier kinderen, vijf kleinkinderen, en een passie voor tuinieren. Toch sluit hij niet uit om zijn kennis als leraar in de spoortechniek te delen. Eerst maar even wennen aan het idee van pensioen. Zijn laatste dienst op 29 op 30 april wordt een bijzondere: samen met een Vossloh-freestruck sluit hij een indrukwekkende carrière af.

We sloten de dag af met een lunch, waarbij Eug zich direct thuis voelde tussen de Vossloh-collega’s. “Geef mij maar een broodje kaas,” grapte hij, terwijl hij bewonderend keek naar de gezelligheid en samenwerking op kantoor.

Eugène, je bent altijd welkom en bedankt voor alles en geniet van je welverdiende pensioen!